Osmaniye

OSMANİYE

Genel Bilgiler

YÜZÖLÇÜMÜ: 3,196 km²
NÜFUS: 463,196 (2000)

İL TRAFİK NO: 80

İLÇELER: Osmaniye (merkez), Bahçe, Düziçi, Kadirli, Hasanbeyli, Sumbas, Toprakkale.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

OSMANİYE TARİHÇESİ

Çukurova ilk çağlardan itibaren çeşitli uygarlıklara (Hitit, Pers, Roma) beşiklik yapmıştır. Coğrafi ve stratejik konumu itibariyle yerleşmeye müsait olan Osmaniye Doğu Anadolu’nun giriş kapısı durumundadır. Ortadoğu ülkeleri ile bağlantı sağlayan yol üzerindedir. İpek ticaret yolunun da bu bölgeden geçmesi bölgenin önemini artırmıştır. Özellikle ilk çağlarda geçimlerini korsanlıkla sağlayan kavimler Amanos Dağları üzerine yerleşmişlerdir. İsos Limanına gelen ve Akdeniz de seyreden ticaret gemilerini soyan korsanlar Amanos Dağlarında barınmışlardır.

Anadolu’ya Türk akınları Abbasi Halifesi Harun Reşit zamanında yapıldı . Türklerden Hassa Orduları kuran Harun Reşit, Anadolu seferlerini Abbasi Ordularıyla beraber Türk askerlerine yaptırmıştır.

Anadolu’ya gelen Türkler bu bölgeleri iklim ve coğrafi şekil olarak ilk anayurtları Orta Asya’ya çok benzediğini gördüler. Anadolu2da yurt edinecekleri yerleri keşfetmeye başladılar.

1071 Malazgirt zaferiyle Anadolu’nun kapıları Türklere açıldı.(1082-1083) tarihlerinde Kutalmışoğlu Süleyman Şahın komutanlarından Afşin Bey komutasında Anadolu’da fetih hareketleri başladı . Çukurova’ya kadar gelen Türkmen aşiretlerinden Ulaşlı Aşireti Amanos Dağlarının bulunduğu bölgeleri kendileri için yaşamaya en uygun bölge olduğunu görerek buraya yerleştiler.

Osmaniye’nin Haraz bölgesine yerleşen aşiretin geçim kaynağı hayvancılıktı. Yayla ile kışla arasında sürekli hareket eden aşiret Haraz’ı kışla, Amanos Dağlarını da yayla olarak kullanmaya başladı.

1517 yılında Toprakkale’nin doğusunda İpek Ticaret yolunun da içinden geçtiği yerde önemli bir ticaret merkezi ortaya çıktı. Fakuşağı, Dereobası, Karacalar ve Erzin’i de içerisine alan bu bölgeye KINIK adı verildi. Bu şehire Adana, Tarsus, Maraş ve Belen den Bezirganlar ticaret mallarını getirerek isneyn pazarında satıyorlardı. Pazar Salı günü kurulduğu için adına isneyn denilmiştir. Kınık şehri 5 mahalle, 12 köy ve 48 mezradan oluşmaktaydı. Ünlü seyyah Evliya Çelebi Seyahatnamesinde bu bölgeden Kınık Şehri olarak bahsetmektedir.

Osmanlı Devletinin Duraklama döneminde Anadolu’da çıkan Celali İsyanları Amanoslarda yaşayan Ulaşlı aşiretini de etkiledi. Osmanlı Devleti iç güvenliği ve siyasi istikrarI sağlamak amacıyla Derviş Paşayı Çukurova’da mecburi iskanı uygulamak üzere görevlendirdi. Derviş Paşa fırka-i İslahiye adı verilen askerlerle Osmaniye’nin Dereobası Köyünün yamacına 1865 yılında karargahını kurdu. Dağdaki Ulaşlı Aşiretini Hacı Osmanlı Kariyesine indirerek yerleştirdi. Ovada yaşayan Cerit, Akçakoyunlu, Tecirli aşiretlerinin de ovada bulundukları bölgeye yerleştirdi.

1866 yılında Hacıosmanlı merkezli kurulan Osmaniye, Payas, Üzeyir, Cebeli Bereket sancağı Halep eyaletine bağlandı. Payas 1874 yılında Yarpuz’a taşındı. Osmaniye Cebeli Bereket Sancağı adını aldı. Bu sancağa Osmaniye, Payas, İslahiye, Hassa, Bahçe ve Yarpuz kazaları bağlandı.

1905-1924 tarihleri arasında Cebeli Bereket Sancak oldu. 1924 tarihinden sonra sancak Osmaniye’ye taşındı. 1924’de n 1937 yılına kadar İl olan Osmaniye 1937 yılında tekrar ilçeye dönüştürüldü. 1996 tarihinde T.B.M.M tarafından tekrar İl olma hakkı tanındı.

MİLLİ MÜCADELEDE OSMANİYE

30 ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşmasına göre Anadolu İtilaf devletleri arasında paylaşılırken Çukurova önce İngilizler daha sonra da Fransızlar tarafından işgal edildi. Ermeni Çetelerle birlikte Osmaniye’ye giren Fransızlar öldürme dahil mal yağmaları yapmaya başladılar. Bağımsızlık ve vatan aşkıyla yüreği dopdolu olan mert, yiğit, gözü pek Osmaniye ve çevre halkı bu duruma seyirci kalamazdı. 1919 yılının Mayıs Ayında işgallere karşı direnmek için Kuvay-i Milliye Birliği oluştu.

Kuvay-i Milliyecilerin başlıcaları şunlardı: Rahime Hatun, Kadir Çavuş, Yastı Kelle, Hayta Hüseyin, Haceli Ağaoğlu Ali, Ahmet Alibekiroğlu, Gavur Ali, Palalı Süleyman, Borazan Mehmet, Muhammet Hoca ve adlarını sayamadığımız vatan için canını seve seve vermekten çekinmeyen yiğitlerdi.

OSMANİYE TARİHİNDE İZ BIRAKANLAR

Osmaniye tarihi içinde bir çok devlet adamı, sanatçı ve Milli Kahramanların yetiştiği hizmetlerinin dokunduğu bir şehirdir. Karacaoğlan, Dadaloğlu, Kara Fatma, Yaşar Kemal bu şahsiyetlerden bazılarıdır.

MUSTAFA KEMAL’İN OSMANİYEYİ ZİYARETİ

Mustafa Kemal ******’ün Osmaniye’yi 3 defa ziyaret ettiği yazılmaktaysa da 16 Ocak 1925 tarihindeki ziyareti resmiyet kazanmıştır. Mustafa Kemal bu ziyaretinde halkla sohbet edip Osmaniye halkının Milli Mücadelesini överek “Osmaniye’yi ve buranın halkını ziyaret edebildiğimden çok memnun oldum. Halkın gösterdiği kalbi ve samimi tezahürattan mütehassısım. Bu güzel kalpli, mert insanlar arasında daha ziyade kalmak saadeti için fırsat arayacağım” demiştir.

Milli Mücadelenin eşsiz kahramanı ve Türkiye Cumhuriyeti Devletinin mimarı Ulu Önder Mustafa Kemal’e Osmaniye Halkı Anıtkabir’deki Mozolesinin üzerine Osmaniye Çağşak Köyünden gönderdiği mermer taşla bir parçasını her zaman ******’ün yanında tutarak vefa borcunu ödemeye ve takdirlerine layık olmaya çalışmıştır. Mozolenin üzerindeki mermer taş 1969 yılında gönderilmiştir.

Coğrafi Konum:

Osmaniye; Akdeniz Bölgesi’nin doğusunda yer alan, aynı bölgenin iklim özelliklerini taşıyan, batıdan kuzeye doğru Orta Toroslar , doğu ve güneydoğu kesiminde Amanos Dağları ile yükselen, kuzey yarımkürede, 30.00-37.08 kuzey enlemi ile 36.13-36.20 doğu boylamları arasında yer alan , Çukurova’ya has zengin tarım toprakları ve geniş ormanları ile şirin bir ildir. Doğusunda Gaziantep, güneyinde Hatay, batısında Adana, kuzeyinde ise Kahramanmaraş illeri vardır. İskenderun körfezine 20 Km. mesafede olup, etrafını çevreleyen dağlarda irili ufaklı onlarca yayla bulunmaktadır. Dört mevsimin bir gün içerisinde yaşandığı nadir bölgelerdendir. Osmaniye ili merkez sınırları içindeki dağlara coğrafyacılar Amanoslar, halkımız ise Gavurdağları demişlerdir.

İlin Arazi Dağılımı:

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

İlin yüzölçümü 3.222 Km2’dir. Toprakların yaklaşık % 42’si orman ve fundalıklarla, % 39’u ekili, % 2’si diğer arazilerle kaplı olup % 17’si tarıma elverişsiz arazidir. Osmaniye’nin denizden yüksekliği 118 m’dir. İlin merkez sınırları içerisinde kalan bazı dağ ve tepelerin adı ve yükseklikleri ise; Koyunmelen Dağı 2108 m, Kelda Dağı 1900 m, Kösür Dağı 1702 m, Büyük Kösür Dağı 1626 m, Tozaklık Dağı 1616 m, Hacıdağı 1549 m, Honazin Gediği 1086 m, Haçbel Dağı 1426 m, Boğatepe 850 m’dir.