Seni Sende Senle Beraber Yaşayabilmek

Karanlık, ürkütücü, sessiz, ıslak ve soğuk sokaklarda
yalnız, sessiz, çaresiz, zavallı ve hedefsiz bir şekilde
yürürken, arkamda sanki üzerinden geçtiğim cesetleri
hissettim. Durdum, derin bir nefes aldım ve arkamı döndüm,
üzerine basıp geçtiklerim birer ceset değil anılarımmış.
Meğer aklımdan atamadığım, unutamadığım, vazgeçemediğim
anılarımmış. Aklımın bir köşesinde çürümüş ve bi boşluğunu
buluncada hepsi savrulmuş sokaklara. Dizlerimin üzerine
çöktüm gökyüzüne baktım sanki yıldızlarda bana küsmüş
bir teki bile yoktu kendimi okadaryalnız hissettimki.
o anda gözlerimde biriken yaşları farkettim gözlerim
dolmuştu ama lanet olası o bir damla yaşdüşmedi yere.
Kime, neye, nasıl lanet edeceğimi bilemez bir
şekilde düşünememek o kadar acıydı ki…
kalan son gücümle ayağa kalktım ve yürümeye çalıştım
seninle yürüdüğümüz o sokaklardan geçerken sanki
gözlerim senin ayak izlerini arıyor gibiydi. Vucudum
parçalara ayrılmıştı sanki
kalbim çıkmış benle kavga ediyor ellerim kopmuş yerlerde
titriyor ayaklarım beni benden bağımsız seninle dolaştığımız
sokaklara götürüyor gözlerim seni arıyordu ve ben bunların
hiçbirine mani olamıyordum çünkü alışmıştım gülüm. Sen her
gece parçalara ayrılmak ne demek bilirmisin sensizlikte
seni yaşamak ölülerin düşlerinde ölümsüzlüğü görebilmek
nedemek bilirmisin
Kaç defa parçalara ayrıldın, kaç defa titreyen ellerinle
titreyen başını durdurmaya çalıştın.
Geceyle gündüzün birbirine karıştığı saatlerde artık
güneşi bıraktığım yerden karşılıyordum. Ben yine evime dönüp
yarın yine aynı saatlerde çıkacam bu sokaklara. Yine bu
sessizlikte seni yaşamaya çalışacağım, ben yine parçalanacağım.
Sen uzaklarda hayatına başkalarıyla devam ederken ben yine seni
hayallerimde yaşatacağım.
Biliyo musun be gülüm ben buna da razıyım,
farkedebiliyo musun be güzelim ben buna hayranım.
Hayallerimde bile olsa senin gözlerine bakabilmek,
hayallerimde bile olsa sana sarılabilmek,
imkansızda olsa seninle beraber olabilmek,
imkansızda olsa seni sende senle beraber yaşayabilmek…